Sycylijki

Opis

Pierwsze i ostatnie, czczone i znienawidzone, święte i czarownice

Utrwalony przez literaturę i kino obraz Sycylijki przywodzi na myśl kobietę ubraną na czarno, zdystansowaną i całkowicie oddaną mężczyźnie – jako wierna żona, matka lub córka. Prawdziwa twarz sycylijskiej kobiety wymyka się jednak temu stereotypowi.

Gaetano Savatteri, przyglądając się przez lata marginalizowanym i niesłyszanym mieszkankom wyspy, oddaje im głos. Przybliża biografie prawdziwych oraz fikcyjnych Sycylijek i jak z rozsypanych puzzli układa ich wielobarwny portret. Od św. Rozalii, patronki Palermo, po Francę Violę, będącą symbolem emancypacji kobiet. Od Giuliany Saladino, dziennikarki i polityczki, po Giovannę Bonanno, trucicielkę nazwaną „octową staruszką”. Portretując je, pokazuje ich niezależność, determinację, a także odwagę. To kobiety, które potrafią przeciwstawić się mafii, a niekiedy przetrwać w jej strukturach, walczyć o specyficznie rozumianą sprawiedliwość i zmieniać krzywdzące je zwyczaje.

Przeplatając historię ze współczesnością, Savatteri nakreśla kulturowy i społeczny portret wyspy. Sycylijki to literacka opowieść o kobietach, które chcą odmienić swój los, ukazująca ich wielowymiarowość i siłę.

Fragment:

Nie ma się co dziwić, że zwyczajna palermianka leci do Ameryki. W Stanach każdy ma krewnych, nierzadko gotowych zapłacić za podróż bliskim, którzy zostali na Sycylii w swoim bagnie pełnym trudności i potrzeb. Przez wiele lat, jeszcze zanim pojawiły się tanie linie lotnicze, istniało bezpośrednie połączenie Palermo–Nowy Jork– Palermo i samoloty prawie zawsze były pełne. Vincenza zostawia za sobą zapach perfum Trussardi wąchanych przez psy wykrywające narkotyki, trzymane na smyczy przez celników. Lot został wywołany po raz drugi. Niedługo rozpocznie się wejście na pokład. Mężczyzna podchodzi do Vincenzy, uprzejmie odsuwa ją od pozostałych pasażerów: „Proszę ze mną, proszę pani”. Znajdują przy niej, ściśnięte w talii pasem wyszczuplającym, dwa i pół kilograma heroiny.

Opis pochodzi od wydawcy